Ο πληθυσμός και η κατανομή του.

      Ενα από τα πιο έντονα χαρακτηριστικά της Κανάριας δημογραφίας αποτελεί η μετανάστευση η οποία έχει επηρεάσει τη φυσιογνωμία του πληθυσμού. Πρόκειται για μετακινήσεις, οι οποίες ήδη από τον XVI, μετά την κατάκτηση, διαμόρφωσαν ένα  μωσαικό από κουλτούρες· Ανδαλούσιοι και Γαλάτες· από την Εxtremadura, την Καστίλλη και την Καταλωνία· Πορτογάλοι·  Γενοβέζοι·  Φλαμανδοί· Αγγλοι και Ιρλανδοί· μαύροι και Μαυριτανοί, εκδιωγμένοι από την Πορτογαλία Εβραίοι, και όλοι μαζί με όσους ντόπιους επέζησαν της πορείας της κατάκτησης, αποτελούν τον Κανάριο πληθυσμό του Αρχιπελάγους, ο οποίος στο τέλος της εκατονταετίας δεν ξεπερνούσε τους 35.000 κατοίκους. Από τότε το ανθρώπινο δυναμικό στο Αρχιπέλαγος αναπτύσσεται με ταχύτητα, ως αποτέλεσμα των υψηλών δείκτεων  ανάπτυξης της βλάστησης, και παρά τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα στην επιβίωση και παρόλα τα αρνητικά αποτελέσματα της μετανάστευσης στην Λατινική Αμερική, η οποία εντείνεται λόγω των προβλημάτων στο εμπόριο του κρασιού στο τέλος του XVII  αιώνα, και η οποία φτάνει μέχρι τη δεκαετία του 70 του 20ου αιώνα.  Εκτοτε ο Κανάριος πληθυσμός αποκτά σιγά- σιγά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του: χαμηλούς δείκτες γεννητικότητας και θνησιμότητας, μια ολοένα και αυξανόμενη προς τα νησιά μετανάστευση πληθυσμού ξένης καταγωγής, αλλά και την παλινόστηση των παλιών μεταναστών και των οικογενειών τους,οι οποίοι επιστρέφουν εξαιτίας των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες, οι οποίες τους είχαν υποδεχτεί, και κυρίως η Βενεζουέλα· συμπίκνωση του πληθυσμού στα δύο κεντρικά νησιά, Gran Canaria και Τενερίφη, στην παράκτια ζώνη, κάτω από τα 300 μ., αλλά και στις δύο πρωτεύουσες (η Las Palmas των Gran Canaria, η Santa Cruz της Τενερίφης, καθώς και η  La Laguna συγκεντρώνουν περισσότερο από το μισό του δυναμικού των αντίστοιχων νησιών).

   Η αλλαγή του μοντέλου οικονομίας, από αγροτική σε τουριστική, η ανοικοδόμηση και ο τομέας των υπηρεσιών, όπως και η ενίσχυση του ρόλου των δύο πρωτευουσών κατά τη διάρκεια των ενδιάμεσων δεκαετιών του 20ου αιώνα, επέτρεψε μια βαθιά αναδιάταξη του Κανάριου πληθυσμού, ο οποίος μετακινείται από τα ενδιάμεσα εδάφη προς την παράλια ζώνη και στα μεγάλα νησιά από τις ανεμογενείς πλαγιές προς τις προσήνεμες, επειδή ακριβώς εκεί αναπτύσσονται οι νέες καλλιέργειες προς εξαγωγή και εκεί κτίζονται οι τουριστικοί οικισμοί, οι οποίοι υποστηρίζονται από τις σύγχρονες υποδομές: αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια και αεροδρόμια. Την ίδια στιγμή, επίσης οι δύο μεγάλες αστικές περιοχές, η Tenerife και τα Gran Canariα, αποτελούν πόλο έλξης, σε αντιδιαστολή με τα υπόλοιπα νησιά. Ολα αυτά προκάλεσαν την κατάληψη νέων εκτάσεων, που στο παρελθόν ήταν άδειες, την ελάττωση των αντιθέσεων ανάμεσα στις πλαγιές, την επιτάχυσνη του ρυθμού αστικοποίσησης και τη γρήγορη γήρανση του πληθυσμού των πιο αγροτικών νησιών, και κυρίως αυτών που βρίσκονται στη δυτική επαρχία.